راهنمای بیماران ارتودنسی
راهنمای درمانهای ارتودنسی
نیازهای درمانی در افراد مختلف را میتوان به دو گرود تقسم کرد : 1- درمانهای انتخابی 2- درمانهای ضروری
درمانهای ضروری درمانهایی هستند که اگر انجام نشوند باعث ایجاد درد – ناراحتی و به خطر افتادن سلامت کلی فرد میگردد. درمانهای انتخابی بعد دیگر این بحث میباشد که شخص با اولویت بخشیدن به شرایط زیبایی – کارایی بیشتر و یا پیشگیری از بروز بیماریها و ناهنجاریهای دیگرانها را انجام میدهد. درمانهای ارتودنسی یکی از از این گروه درمانی است که عمدتا برای زیبایی بیشتر – کارایی بهتر سیستم دندانی و یا راحتی بیشتر در مراقبتهای دندانی و پیشگیری از پوسیدگی دندانها و بیماریهای لثه انجام میشود . در کنار این فواید ذکر شده نگرانی هایی نیز در ارتباط با عوارض و محدودیتهای درمانهای مذکور وجود دارد . آگاهی از عوارض و یا محدودیتهای درمانهای ارتودنسی هنگام شروع اینگونه درمانها ضروریوده و قرد درمان کننده موظف است از جنبه اخلاقی و حقوقی آن را به اطلاع بیمار برساند .
الف) خطای درمان کننده :
شاید مهمترین فاکتور ایجاد کننده عوارض نامطلوب این درمانها به مهارت فرد عمل کننده مرتبط است . اگرفرد درمان کننده در این حیطه تخصص نداشته باشد امکان بروز خطا در مرخله تشخیص طرح درمان انجام ان و نگهداری نتایج حاصل شده وجود دارد . متاسفانه شایعترین و غیر قابل جبران ترین خطاها را نیز در جامعه به خود اختصاص داده است . این خطاها عمدتا مربوط به عدم توانایی در براورده کردن انتظار کشیدن نادرست دندان- به هم زدن نیمرخ بیمار تبدیل بیماری که با درمانهای ساده ارتودنسی قادر به بهبود شرایط خود بوده به بیماری که بایستی جراحی فک انجام دهد شیوع پوسیدگیهای دندانی بروز بیماریهای لثه و کوتاه شدن ریشه ها به ذلیل اعمال نیروی نامناسب است.افراذی که دارای تخصص ارتودنسی هستند علاوه بر قید کلمه متخصص ارتودنسی در تابلو و مهر نظام پزشکی خود در سایت سازمان نظام پزشکی نیز به همین عنوان قابل پیگیری هستند .
ب) عدم درک انتظار بیمار: یکی از مهمترین مسائل شرح دقیق خواسته بیمار یا والدین او میباشد .اگر خواسته بیمار به‌طور صحیح ذکر نشود یا فرد درمان‌کننده مهارت لازم برای استخراج انتظار واقعی بیمار را نداشته باشد امکان رسیدن به نتیجه مطلوب کاهش می‌یابد. یکی از محدودیتهای درمان ارتودنسی آن است که برداشت افراد از زیبایی نسبی است به‌طوری که یک خصوصیت در افراد، زیبایی متفاوتی را تداعی می‌کند بنابراین کشف موضوع و امکان‌رسیدن به نتیجه‌ای که بتواند انتظارات واقعی بیمار را تامین کند اهمیت زیادی دارد. گاهی محدودیت‌هایی در درمان افراد وجود دارد که امکان رسیدن به نتایج ایده‌آل را ناممکن می‌کند. این مسئله به نوع ناهنجاری، مهارت درمان‌کننده، ماهیت متفاوت پاسخ‌های درمانی در افراد و همکاری بیمار ارتباط دارد. کشف این محدودیت‌ها در ابتدای درمان و آگاه‌کردن بیمار صرفا با تجربه و دانش متخصص ارتودنسی امکان‌پذیر است.
ج): خطر پوسیدگی و بیماریهای لثه :با وجود وسایل ارتودنسی در دهان امکان گیر غذایی در اطراف وسایل ارتودنسی بیشتر شده و به تعداد پناهگاه‌های باکتری‌ها افزوده میشود، بنابراین بهداشت دهان و دندان اهمیت بسیار زیادی دارد. عدم رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان که شامل مسواک، نخ دندان و برس بین دندانی برای بیماران ارتودنسی است می‌تواند باعث بروز پوسیدگی دندان، ناراحتی لثه یا تغییر رنگ دندانها شود.
د:)خطر برگشت درمان ارتودنسی :برگشت درمانهای ارتودنسی در 2 گروه کلی به مشکلات فکی و جابه‌جایی دندانها تقسیم میشود. مشکلات فکی درمان شده در دوران رشد با اتمام دوره رشد تغییری پیدا نمی‌کنند. این درمانها معمولا زمانی انجام می‌شوند که بلافاصله بعد از آن درمان ارتودنسی ثابت انجام شود تا کنترل مناسب برای پیشگیری از خطر برگشت صورت گیرد.با بالغ‌شدن فرد امکان تغییر در شکل کلی فک بالا و پایین در جهت مثبت یا منفی کاهش قابل ملاحظه‌ای پیدا می‌کند. حرکت و جابه‌جایی دندانها در تمام سنین قابل انجام است. درمان صحیح و کامل ارتودنسی در 95درصد موارد برگشت عمده‌ای ندارد ولی تغییرات بسیار خفیف بعد از درمان ارتودنسی لازم و اجتناب‌ناپذیر است.نگرانی عمده بیماران ارتودنسی از پوسیدگی زیر وسایل ارتودنسی است درصورتی که این نواحی خطر پوسیدگی بالایی نداشته و تنها اطراف آنهاست که با تجمع مواد غذایی در این نواحی و عدم رعایت بهداشت صحیح خطر بروز پوسیدگی جدی میشود. متخصصان ارتودنسی با درک اهمیت موضوع نخستین اقدامی که در هر جلسه ویزیت انجام می‌دهند کنترل وضعیت بهداشت و ارائه آموزش‌های لازم است. نخستین علامت بهداشت غلط دهان و دندان معمولا با خونریزی حاشیه لثه هنگام مسواک زدن آشکار میشود که در این موارد زنگ خطر به صدا درآمده و لازم است کنترل بهداشتی بیشتری برای فرد انجام شود.
ذ:)کوتاه شدن طول ریشه: هرچند احتمال تحلیل و کوتاه‌شدن ریشه در بیماران ارتودنسی بسیار کم و بین 3 تا 5 درصد موارد است ولی آگاهی از این مسئله ضروری است. حرکت دندانها در استخوان با توجه به مکانیسم تحلیل و تشکیل استخوان شکل می‌گیرد. در این فرایند ممکن است در مقیاس میکروسکوپی، قطعات میکروسکوپیک ریشه هم برداشته شده و مجددا ساخته شود. اگر شرایط زمینه‌ای خاصی مثل بیماری آسم یا سابقه ضربه، شکستگی دندان یا اعمال نیروی ارتودنسی غلط وجود داشته باشد این مسئله توجه بیشتری می‌طلبد.
ر)درد فک: تحقیقات متعدد نشان داده که ارتباطی بین درمان ارتودنسی و ایجاد یا رفع مشکلات فکی وجود ندارد. در بیمارانی که ابتدای درمان دارای مشکلات فکی هستند درمان ارتودنسی صحیح می‌تواند باعث بهبود مشکلات فکی شود ولی تنها عامل نیست و ممکن است نیاز به درمانهای تکمیلی داشته باشد. با توجه به ماهیت مفصلی بودن ناحیه، امکان بروز مشکلات سایر مفاصل در مفصل گیجگاهی فکی نیز وجود دارد.
ز)مدت زمان درمان: ممکن است طول دوره درمان از آن چیزی که پیش‌بینی شده کوتاه‌تر یا طولانی‌تر شود. درمان معمول ارتودنسی که به‌طور صحیح و کامل انجام میشود در اغلب موارد بین 18 تا 24 ماه خواهد بود. عمده‌ترین دلایل افزایش دوره درمان ملاحظه‌کاری در طرح درمان، بیماریهای زمینه‌ای و عدم‌همکاری بیمار در مراجعه منظم و اجرای دستورات یا شکستگی وسایل طی درمان است. در این صورت ممکن است از کیفیت نهایی درمان نیز کاسته شود.
برچسب ها : ارتودنسی زیبایی ، دکتر ارتودنسی ، ارتودنسی چیست؟ ، لامینیت سرامیکی